آثار و برکات وجودى امام زمان(عج)
از هنگام خلقت آدم تا قیامت، زمین از حجت خدا خالى نبوده و نخواهد بود؛ خواه حجتش در میان مردم آشکار و معروف باشد یا غایب و ناپیدا. و اگر آن حجت نبود خدا در زمین عبادت نمىگردید
احادیث فراوانى از پیامبر اکرم و ائمه (ع) در مورد آثار و برکات امام حکایت شده که در اینجا به عنوان نمونه حدیثى را از امام سجّاد (ع) که 
بیانگر پارهاى از برکات وجودى امام (ع) است، ذکر مىکنیم:
سلیمان از امام صادق (ع) و آن حضرت از پدر بزرگوارش امام باقر (ع) و آن حضرت از امام زین العابدین (ع) حکایت مىکند:
«ما (اهلبیت پیامبر (ص) پیشوایان امت اسلام، حجتهاى خدا بر جهانیان، آقاى اهل ایمان، پیشتواى روسفیدان و سرپرست مؤمنانیم. ما امان براى اهل زمین هستیم، همچنان که ستارگان براى اهل آسمان امان هستند. خدا به واسطهى ما آسمان را بر فراز زمین نگاه داشته و اهل زمین را از هلاکت نجات بخشیده است. به واسطهى ما باران مىبارد و رحمت خدا منتشر مىشود و زمین برکاتش را بیرون مىآورد و اگر در هر عصر و زمانى، امامى از ما اهلبیت، در زمین نبود زمین اهلش را فرو مىبرد و هلاک مىکرد.» «کمال الدین، ص ۲۰۷، ح ۲۲»
سپس فرمودند:
از هنگام خلقت آدم تا قیامت، زمین از حجت خدا خالى نبوده و نخواهد بود؛ خواه حجتش در میان مردم آشکار و معروف باشد یا غایب و ناپیدا. و اگر آن حجت نبود خدا در زمین عبادت نمىگردید.»
سلیمان مىگوید: از امام صادق (ع) پرسیدم! مردم در زمان غیبت چگونه از امام غایب بهرهمند مىشوند؟!
آن حضرت فرمود: «همچنان که از خورشید هنگامى که در پشت ابرها است، بهرهمند مىگردند».
توضیح: بیان امام (ع) در این حدیث، به سه بخش عمده تقسیم مىشود:
بخش اول: در مورد موقعیّت ائمه (ع) از جهت مقام و منصب الهى است که پیشوایان راستین اسلام پس از پیامبر گرامى حجتهاى خدا بر تمام عالمیان و سیّد و آقاى اهل ایمان هستند که به فرمان خداى سبحان به وسیلهى پیامبر اکرم (ص) به جامعه اسلامى معرّفى شدند و براى هدایت و رهبرى همه انسانها در همهى زمانها تعیین گردیدند.
بخش دوم: پارهاى از برکات وجودى ائمه اطهار (ع) بیان شده است که اختصاص به زمان حضور امام (ع) ندارد. زیرا آثار و برکات آن حضرت چنان گسترده است که شامل زمان حضور و غیبت مىشود.
بخش سوم: در این بخش به چند نکتهى اساسى اشاره شده است:
الف) خالى نبودن زمین از حجت خدا، یک سنّت الهى است که از زمان حضرت آدم (ع) تا قیامت جریان دارد.
ب) اگر امامى از اهلبیت پیامبر (ص) در زمین نباشد، زمین اهلش را نابود مىکند.
ج) عبادت خدا در زمین، به وجود حجّت خدا بستگى دارد.
د) در کلام حضرت به بهرهمند شدن مردم از وجود امام (ع) در ایام غیبت تصریح شده است.
ما هنگامى مىتوانیم منظور کلام جامع و بلند امام سجاد (ع) را خوب درک کنیم که نسبت به خداوند متعال و اهداف وى از آفرینش انسانها و سایر موجودات، شناخت صحیح داشته باشیم. زیرا شناخت صحیح خداوند متعال است که به انسان امکان شناخت پیامبر و امامان را مىدهد.
از این رو سفارش شده: به هنگام دعا و کمک خواستن از خداوند چنین بگوییم:
«اللّهُمَّ عرِّفنى نفسک فإنّک إن لم تُعرِّفنى نفسک لم أعرف نبیّک، اللّهُمَّ عرّفنى رسولک فإنَّک إن لم تعرّفنى رسولک لم أعرف حجّتک، اللّهمَّ عرّفنى حجّتک فإنّک إن لم تعرّفنى حجّتک ضللت عن دینى».
« خداوندا! خودت را به من بشناسان، زیرا اگر خودت را به من نشناسانى، پیامبرت را نخواهم شناخت؛ خداوندا! فرستادهات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستادهات را به من معرّفى ننمایى، حجّت تو را نخواهم شناخت؛ خداوندا! حجّت خود را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانى، از دینم منحرف خواهم گشت!»( اصول کافى، ج ۱، ص ۳۳۷، ح ۵)»
در توضیح این دعا باید گفت: معرفت خداوند متعال داراى مراتب و درجاتى است که انسان مىتواند تا حدّى در پرتو نور «فطرت» و «عقل» به آن دست یابد؛ لکن معرفت صحیح و برتر و کامل را، باید به کمک پیامبران الهى و جانشینان راستین آنان،- بیانگران معارف دینى- به دست آورد.
نظرات شما عزیزان:
